De kaart met regio's van Denemarken toont de omliggende gebieden en provincies van Denemarken. Met deze administratieve kaart van Denemarken kunt u de regio's van Denemarken in Noord-Europa leren kennen. De Denemarken regio's kaart is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De vijf grote regio's van Denemarken zijn Noord-Denemarken, Midden-Denemarken, Zuid-Denemarken, Zeeland en de hoofdstedelijke regio, zoals u kunt zien op de kaart met regio's van Denemarken. Terwijl de regio's het eerste bestuursniveau vormen in Denemarken, zijn de gemeenten het tweede bestuursniveau. Hoewel Denemarken ook provincies heeft, zijn deze vooral bedoeld voor statistische en volkstellingsinformatie. De namen van de regio's in het Engels zijn niet uniform. De regering gebruikt vaak de Deense namen of rechtstreeks vertaalde Engelse namen (bijv. Groot-Kopenhagen, Zeeland, Noord-Jutland, Zuid-Denemarken, Midden-Jutland). De regio's zelf gebruiken gedeeltelijk andere namen in het Engels, waarbij ze "Jutland" vervangen door "Denmark". De belangrijkste verantwoordelijkheid van de nieuwe regio's is de openbare gezondheidszorg. Zij zijn ook verantwoordelijk voor het werkgelegenheidsbeleid en het openbaar vervoer (bussen en enkele lokale spoorwegen). In Oost-Denemarken (regio Zeeland en de hoofdstedelijke regio) wordt het vervoer echter verzorgd door één vervoersbureau, Movia.

De Deense regio's worden geleid door rechtstreeks verkozen raden (regionsråd). Zij bestaan elk uit 41 leden, zoals te zien is op de kaart van de Deense regio's. De verkiezingen worden om de vier jaar tegelijk met de gemeenteraadsverkiezingen gehouden. De laatste Deense gemeenteraadsverkiezingen vonden plaats op 17 november 2009. In tegenstelling tot de vroegere provincies mogen de regio's geen eigen belastingen heffen. De huidige regio's zijn dus volledig afhankelijk van financiering door de centrale overheid (ongeveer 70%) en financiering door de gemeenten (ongeveer 30%). De districtsbelasting (amtsskat) is vervangen door een belasting van de centrale overheid (sundhedsbidrag) van 8,00% op de voorlopige en definitieve inkomensverklaring. 90% van de begroting van de regio's gaat naar de nationale gezondheidszorg. Gezondheidsvraagstukken zijn het belangrijkste hete hangijzer in de regionale politiek gebleven, vooral omdat onmiddellijk na de gemeentelijke hervorming grote veranderingen van de ziekenhuisindeling in Denemarken werden aangekondigd. De nieuwe ziekenhuisregelingen zijn nog niet volledig afgerond (vanaf 2009).

De 5 staatsbesturen (statsforvaltning) zijn de vertegenwoordigingen van de centrale regering in de vijf regio's die op de kaart van de Deense regio's staan vermeld. Zij behoren tot het ministerie van Binnenlandse Zaken en Volksgezondheid. Hun bevoegdheden volgen de regiogrenzen. Deze administraties zijn niet ondergeschikt aan de regionale raden, maar vormen een directe vertegenwoordiging van de staat (vergelijkbaar met gouvernementen of prefecturen in bepaalde landen). In elke regio is er een staatsbestuur dat toezicht houdt op de dagelijkse gang van zaken in de gemeenten en regio's en fungeert als beroepsinstantie voor burgers die een klacht willen indienen over een besluit van de gemeente of regio. De kantoren behandelen ook zaken betreffende adoptie, burgerschap en echtscheidingen. Elk kantoor wordt geleid door een directeur van het staatsbestuur (forvaltningsdirektør) die een universitair diploma rechten heeft.

De politieke kaart van Denemarken toont regio's en provincies van Denemarken. Met deze administratieve kaart van Denemarken kun je regio's, administratieve grenzen en steden van Denemarken in Noord-Europa weergeven. De politieke kaart van Denemarken is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De politiek van Denemarken functioneert binnen het kader van een parlementaire, representatieve democratie. Het Koninkrijk Denemarken is een constitutionele monarchie, waarin de monarch, momenteel koningin Margrethe II, staatshoofd is, zoals u kunt zien op de politieke kaart van Denemarken. De uitvoerende macht wordt uitgeoefend door de regering, met de premier als primus inter pares. De wetgevende macht berust zowel bij de regering als bij het Folketing (het nationale parlement). De rechterlijke macht is onafhankelijk, officieel benoemd door de monarch en in dienst tot haar pensioen. Denemarken heeft een meerpartijenstelsel en sinds het begin van de 20e eeuw heeft geen enkele partij een absolute meerderheid in het Folkting gehad. Aangezien slechts vier naoorlogse regeringen een meerderheid hebben gehad, worden wetsvoorstellen van de regering zelden wet zonder onderhandelingen en compromissen met zowel de steun- als de oppositiepartijen. Daarom heeft het Deense parlement over het algemeen meer macht dan de parlementen van andere EU-landen.

De Deense grondwet verleent de rechterlijke macht geen bevoegdheid tot rechterlijke toetsing van wetgeving, maar de rechtbanken hebben deze bevoegdheid met instemming van de andere takken van de regering uitgeoefend. Aangezien er geen constitutionele of administratieve rechtbanken zijn, behandelt het Hooggerechtshof een constitutionele dimensie, zoals blijkt uit de politieke kaart van Denemarken. De mate van transparantie en verantwoording blijkt uit de grote tevredenheid van het publiek over de politieke instellingen, terwijl Denemarken ook regelmatig door internationale organisaties wordt beschouwd als een van de minst corrupte landen ter wereld. Bij veel vraagstukken kiezen de politieke partijen voor samenwerking, en het Deense welvaartsmodel van de staat geniet brede parlementaire steun. Dit zorgt voor een focus op de efficiëntie van de publieke sector en op de gedelegeerde verantwoordelijkheden van de lokale overheid op regionaal en gemeentelijk niveau.

Denemarken heeft een meerpartijenstelsel met momenteel acht partijen in het parlement. De vier oudste en in de geschiedenis meest invloedrijke partijen zijn de Conservatieve Volkspartij, de Sociaal-Democratische Partij, de Liberale Partij en de Sociaal-Liberale Partij, zoals vermeld op de politieke kaart van Denemarken. De demografie is echter in het voordeel van andere en jongere partijen, wat heeft geleid tot een voortdurend proces van beleidsontwikkeling en geleidelijke vernieuwing tussen, maar niet beperkt tot, de vier oude partijen. Geen van de partijen heeft precies dezelfde organisatie. Het is echter gebruikelijk dat een partij heeft: Een jaarlijkse conventie die manifesten goedkeurt en partijvoorzitters kiest; een bestuur van leiders; een vergadering van vertegenwoordigers alsmede een aantal lokale afdelingen met een eigen organisatie. In de meeste gevallen vormen de partijleden in het parlement hun eigen fractie met autonomie om partijpolitiek te ontwikkelen en te bevorderen in het parlement en tussen verkiezingen in.

De statenkaart van Denemarken toont alle departementen en regio's van Denemarken. De statenkaart van Denemarken laat je toe om de gebieden en steden van Denemarken te leren kennen. De statenkaart van Denemarken is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De vijf deelstaten van Denemarken verschillen wat betreft hun fysieke geografie, oppervlakte en bevolking. Zo woont meer dan 30 procent van de inwoners van Denemarken in de hoofdstedelijke regio van Denemarken, die tegelijkertijd qua oppervlakte de absoluut kleinste deelstaat is, zoals u kunt zien op de statenkaart van Denemarken. Andere kenmerken die de deelstaten van elkaar onderscheiden zijn de samenstelling van hun bedrijfsleven, het onderwijsaanbod en de infrastructuur. De regio's zijn verantwoordelijk voor alle behandelingen in het Deense zorgstelsel. De deelstaten beheren de openbare ziekenhuizen. De regio's zijn ook verantwoordelijk voor het functioneren van de medische praktijk. Zo zorgen de regio's er bijvoorbeeld voor dat alle Denen toegang hebben tot een praktiserende arts. De deelstaten sluiten ook overeenkomsten met een aantal particulier werkzame gespecialiseerde artsen en andere beroepsgroepen, zoals tandartsen, psychologen en fysiotherapeuten, van wier diensten de Denen gebruik maken.

De gemeenten van de deelstaat Hovedstaden (hoofdstedelijke regio van Denemarken) op de kaart van Denemarken zijn Kopenhagen, Frederiksberg, Gentofte, Gladsaxe, Helsingør, Rudersdal, Lyngby-Taarbæk, Hvidovre, Hillerød, Høje-Taastrup, Ballerup en Frederikssund. De gemeenten in de deelstaat Midtjylland (regio Midden-Denemarken) zijn: Aarhus, Randers, Viborg, Silkeborg, Herning, Horsens, Skanderborg, Ringkøbing-Skjern, Holstebro, Skive, Favrskov, Hedensted, Syddjurs, Ikast-Brande, Norddjurs, Struer, Odder, Lemvig, Samsø. De deelstaat Nordjylland (regio Noord-Denemarken) heeft de volgende gemeenten: Aalborg, Hjørring, Frederikshavn, Thisted, Mariagerfjord, Jammerbugt, Vesthimmerland, Brønderslev, Rebild, Morsø, Læsø. De gemeenten van de deelstaat Sjælland (regio Zeeland) zijn: Roskilde, Næstved, Slagelse, Holbæk, Guldborgsund, Køge, Kalundborg, Greve, Vordingborg, Lolland, Faxe, Ringsted, Odsherred, Sorø, Lejre, Stevns, Solrød. Syddanmark (regio Zuid-Denemarken) gemeenten zijn: Odense, Esbjerg, Vejle, Kolding, Sønderborg, Aabenraa, Svendborg, Haderslev, Faaborg-Midtfyn, Varde, Fredericia, Vejen, Assens, Tønder, Middelfart, Nyborg, Nordfyn, Billund, Kerteminde, Langeland, Ærø, Fanø.

De hervorming van Denemarken wordt de grootste hervorming in dertig jaar genoemd. Het was een belangrijk beleidspunt voor het huidige liberaal-conservatieve kabinet, vooral voor Lars Løkke Rasmussen, toenmalig minister van Binnenlandse Zaken en Volksgezondheid, zoals het op de kaart van Denemarken staat. De afschaffing van de provincies was lang een belangrijk doel geweest voor zowel de conservatieven als de Deense Volkspartij. In juni 2004 besloot de Deense Volkspartij de hervorming te steunen, waardoor zij een meerderheid kreeg in het Deense parlement (Folketing), hoewel de partij er de voorkeur aan had gegeven alleen de provincies af te schaffen zonder ze te vervangen door een nieuw intermediair bestuursniveau (de andere twee zijn de regering en de gemeenten). De partijen die de regionale bestuurslaag wilden beperken, kregen de overhand omdat de regio's, in tegenstelling tot de vroegere provincies, niet bevoegd zijn om belastingen te heffen.