De fysieke kaart van Denemarken toont het landschap en de geografie van Denemarken. Met deze geografische kaart van Denemarken kun je de fysieke kenmerken van Denemarken in Noord-Europa ontdekken. De kaart van Denemarken kan worden gedownload in PDF, printbaar en gratis.

Het fysieke landschap van Denemarken wordt bepaald door laaggelegen terrein, een groot schiereiland, Jutland, met verschillende aangrenzende grotere en kleinere eilanden. Het grootste eiland is Sjælland of Seeland, dat ook het thuiseiland is van de hoofdstad Kopenhagen, en dat door bruiden verbonden is met het op één na grootste Deense eiland Fyn, en Zweden aan de andere kant door de Øresundbrug die over de zeestraat Øresund is gebouwd, zoals u kunt zien op de fysieke kaart van Denemarken. Het Noord-Jutlandse eiland op de noordelijke punt van het schiereiland Jutland wordt soms genoemd als deel van het schiereiland, maar het wordt van het vasteland afgesneden door de Limfjord, waardoor het een echt eiland is.

Het land Denemarken is grotendeels vlak, zonder grote hoogteverschillen; de gemiddelde hoogte is slechts ongeveer 30 meter, waardoor het een van de vlakste landen van Europa is, zoals blijkt uit de fysieke kaart van Denemarken. De kustlijn heeft een gezonde lengte van ongeveer 8700 kilometer, wat neerkomt op een nogal grillige kustlijn, in vergelijking met de werkelijke grootte van het landsgebied, die niet precies kan worden bepaald, omdat ze voortdurend verandert door erosie door de oceaan en kunstmatige constructies. Er is een handvol rivieren die overtollig water in het land opvangen, de langste is de Gudenå, die vanuit de centrale gebieden van het hoofdschiereiland naar het oosten/noordoosten stroomt.

Denemarken, het meest zuidelijke van de Scandinavische landen, ligt tussen het Scandinavisch schiereiland en de uitgestrekte Noord-Europese vlakte, zoals de kaart van Denemarken aangeeft. Het omvat het grootste deel van het schiereiland Jutland en talrijke eilanden in de Oostzee, voornamelijk in de Deense Straat. Het is een vlak land met een fysiek landschap dat is gevormd door de gletsjers uit de ijstijden, en een gevarieerde kustlijn met krijtrotsen, duinen en zandstranden, alsmede enkele opvallende fjorden. De fjorden in Denemarken zijn lang en meestal omgeven door lage oevers van zandduinen en rotsen, wat ze misschien minder schilderachtig maakt, maar uitstekende gebieden biedt voor watersporten, met name zeilen. De Limfjord in het uiterste noorden is de langste.

De topografische kaart van Denemarken toont de fysieke kenmerken van Denemarken. Met deze topografische kaart van Denemarken ontdek je de landvormen en geografische ligging van Denemarken in Noord-Europa. De topografische kaart van Denemarken is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Het land is vlak met weinig hoogteverschillen; de gemiddelde hoogte boven de zeespiegel bedraagt 31 meter (102 ft), zoals u kunt zien op de topografische kaart van Denemarken. Het hoogste natuurlijke punt is Møllehøj, met 170,86 meter. De oppervlakte van de binnenwateren bedraagt 700 km2. Fytogeografisch gezien behoort het Koninkrijk Denemarken (met inbegrip van Groenland en de Faeröer) tot het Boreaal Koninkrijk en wordt het gedeeld door de Arctische, Atlantisch-Europese en Centraal-Europese provincies van de Circumboreale Regio. Volgens het Wereldnatuurfonds kan het grondgebied van Denemarken worden onderverdeeld in twee ecoregio's: de Atlantische gemengde bossen en de Baltische gemengde bossen. De Faeröer vallen onder de boreale graslanden van de Faeröer, terwijl Groenland de ecoregio's Kalaallit Nunaat hoge arctische toendra en Kalaallit Nunaat lage arctische toendra herbergt.

Het belangrijkste topografische lichaam van Denemarken wordt gevormd door het schiereiland Jutland, dat zich ten noorden van Duitsland uitstrekt van de Noord-Europese vlakte, tot aan de zuidwestelijke hoek van Zweden en de Oostzee in het oosten scheidt van de Noordzee in het westen. Het grootste deel van dit gebied is laaggelegen, het hoogste punt van het land ligt onder de 600 voet zoals blijkt uit de topografische kaart van Denemarken, maar door de glaciale oorsprong van het landschap is er een grote verscheidenheid aan reliëf, met glooiende lage heuvels en meren op sommige plaatsen, en vlakke landbouwgrond of zoutmoeras op andere plaatsen. De extreme locaties in Denemarken liggen in het oosten, westen, noorden en zuiden van het land. Het Deense landschap varieert van open landbouwgrond tot beukenbossen, van meren tot eilanden, van glooiende heuvels tot vlakke vlaktes, van stuifzandduinen tot steile kalksteenrotsen.

Denemarken zelf is een laaglandgebied dat gemiddeld niet meer dan 30 meter boven de zeespiegel ligt, zoals de topografische kaart van Denemarken vermeldt. Het hoogste punt van het land, dat slechts 173 meter hoog is, is de bosheuvel van Yding (Yding Skovhøj) in het oosten van Jutland. De basiscontouren van het Deense landschap werden aan het einde van het Pleistoceen (ongeveer 2.600.000 tot 11.700 jaar geleden) gevormd door de zogenaamde Weichsel-gletsjers. Deze grote gletsjermassa trok zich tijdelijk terug tijdens verschillende warmere interstadialen, maar keerde herhaaldelijk terug om het land te bedekken tot ze zich ongeveer 10.000 jaar geleden voor het laatst terugtrok naar het Arctische noorden. Als gevolg daarvan kregen de dorre kalk- en kalksteenlagen die vroeger het landoppervlak vormden, een bodembedekking die zich opbouwde naarmate de Weichsel zich terugtrok, waardoor lage, heuvelachtige en over het algemeen vruchtbare morenen ontstonden die het anders zo vlakke landschap diversifieerden.

De hoogtekaart van Denemarken toont de verschillende hoogtes van Denemarken. Met deze hoogtekaart van Denemarken weet je waar de hoogste en laagste plekken van Denemarken in Noord-Europa zijn. De hoogtekaart van Denemarken is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Het terrein in Denemarken is meestal laag en vlak met zacht glooiende vlaktes. Het vlakke terrein is de belangrijkste reden waarom Denemarken een van de hoogste percentages land heeft dat geschikt is voor het verbouwen van gewassen. Het hoogste punt van Denemarken is de heuvel Møllehøj, die slechts 171 meter hoog is. Dit punt maakt deel uit van de Ejerbjerge-heuvels in de oostelijke regio van het schiereiland Jutland. Het noordelijkste punt van Denemarken (exclusief de Faeröer Eilanden en Groenland) is Skagens point (het noordelijke strand van de Skaw) op 57° 45' 7" noorderbreedte; het zuidelijkste punt is Gedser point (de zuidpunt van Falster) op 54° 33' 35" noorderbreedte; het meest westelijke punt is Blåvandshuk op 8° 4' 22" oosterlengte; en het meest oostelijke punt is Østerskær op 15° 11' 55" oosterlengte, zoals u kunt zien op de hoogtekaart van Denemarken. Dit ligt in de archipel Ertholmene 18 kilometer ten noordoosten van Bornholm. De afstand van oost naar west is 452 kilometer, van noord naar zuid 368 kilometer.

Møllehøj is het hoogste natuurlijke punt in Denemarken op 170,86 m (561 ft), zoals de hoogtekaart van Denemarken laat zien. Het ligt in de Ejerbjerge-heuvels in de gemeente Skanderborg, vlakbij Ejer Bavnehøj. Op de top staat een molensteen, een overblijfsel van de Ejer molen die van 1838 tot 1917 op de heuvel stond. De molen had 8 zijden en een uivormig dak. Uit nieuwe metingen in februari 2005 bleek dat Møllehøj hoger was dan zowel Yding Skovhøj (172,66 m met inbegrip van een grafheuvel uit de Bronstijd op de top, 170,77 m zonder) in de gemeente Horsens als Ejer Bavnehøj, die beide hoger werden geacht. Deze twee hoogtepunten zijn echter respectievelijk 9 en 51 cm lager dan Møllehøj. Het werd in 2005 officieel erkend als hoogste punt van Denemarken.

De Lammefjord is een voormalig waterlichaam in Denemarken aan de voet van het schiereiland Odsherred. Vroeger was het een diep vertakte zeearm die vanaf de Isefjord naar het westen liep, maar het grootste deel ervan is nu ingepolderd als landbouwgrond. Het oostelijke derde deel, buiten de dijk bij Avdebo, is nog steeds zee, maar de naam Lammefjord verwijst nu meestal alleen naar het droge deel ten westen van de dijk. De zanderige voormalige zeebodem is uitstekende landbouwgrond, vooral voor gewassen als wortelen en aardappelen. De drooglegging begon in 1873, maar het duurde tot 1943 voordat de laagst gelegen delen waren drooggepompt. Grote delen van de fjord waren al vroeg ondiep genoeg om droog te vallen. In 1899 werd de Odsherredspoorweg geopend over het westelijke uiteinde van de fjord. De stad Fårevejle Stationsby ontstond waar de spoorweg de hoofdweg over de zeebodem kruist; het dient als administratief en handelscentrum voor een groot deel van de Lammefjord. De Lammefjord bevat de laagste droge hoogte van Denemarken, op 7 meter onder de zeespiegel. Volgens deze lijst is het ook het laagste punt in de EU (gedeeld met de Zuidplaspolder), zoals vermeld op de hoogtekaart van Denemarken.

De rivieren in Denemarken kaart toont de belangrijkste rivieren met hun namen van Denemarken. Op de rivierenkaart van Denemarken vindt u de belangrijkste rivieren die in en door Denemarken in Noord-Europa stromen. De rivierenkaart van Denemarken is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Denemarken wordt door een tiental rivieren bevloeid. De belangrijkste zijn de Guden, Odense, Skjern, Stora, Susa en Vida - een rivier die langs de zuidgrens met Duitsland stroomt. De langste rivier in Denemarken is de Guden met een lengte van 160 km (99 mijl), zoals u kunt zien op de rivierenkaart van Denemarken. De langste rivier in Denemarken is de Gudenå. Zij stroomt over een afstand van 98 mijl (158 km) van haar bron net ten noordwesten van Tørring, in oost-centraal Jutland, door de Silkeborg-meren (Silkeborg Langsø) en vervolgens naar het noordoosten om uit te monden in de Randers Fjord aan de oostkust. Er zijn veel kleine meren; het grootste is Arresø op Seeland. Achter de kustduinen in het westen hebben zich grote lagunes gevormd, zoals bij de fjorden Ringkøbing en Nissum.

De op één na langste rivier in Denemarken is de Storå met 104 km (stor betekent groot in het Deens, dus het is Grote Kreek of Grote Rivier), zoals te zien is op de rivierenkaart van Denemarken. De rivier ontspringt bij Ikast, een stadje tussen Silkeborg (de stad aan de rivier de Guden) en Herning. Zij stroomt naar het noordwesten richting Holstebro, de grootste stad aan de Storå. Vlak voor Holstebro is er een grote dam, Vandkraftsøen, gebouwd in 1941 voor een waterkrachtcentrale. Deze dam, evenals de hele benedenloop van de rivier, is een populaire plaats voor watersporten. De Storå is een van de beste Deense rivieren om te kanoën of te kajakken. Terwijl de Guden de langste is, is de Skjern, of Skjern Å, qua volume de grootste rivier van Denemarken. Hij is slechts 94 km lang en ontspringt eigenlijk heel dicht bij Gudenå in Tinnet Krat. Van daaruit stroomt zij in westelijke richting en mondt uit in de Noordzee via de Ringkøbing Fjord, nabij de stad Skjern. Het lager gelegen deel van de Skjern is een zeer waardevol natuurgebied met waterrijke gebieden en wilde dieren, dat vroeger in aanmerking kwam voor het zogenaamde Skjern National Park.

Kongeå, wat Koningsrivier betekent, stroomt in het zuiden ongeveer parallel aan de Skjern, zoals vermeld op de rivierenkaart van Denemarken. Hij begint bij het stadje Vamdrup (vlakbij de grotere stad Kolding) en mondt uit in de Noordzee bij Gredstedbro, even ten noorden van het populaire toeristenstadje Ribe. Hij is 50 km lang. In het verleden (tot 1920) markeerde het grootste deel van haar stroom de grens tussen Denemarken en Duitsland. De rivier die tegenwoordig (sinds 1920) de grens met Duitsland aangeeft is de Vidå, ook bekend onder de Duitse naam Wiedau. Zij mondt uit in de Noordzee bij Rudbøl, waar zij ook een meer vormt (Rudbøl Sø of Ruttebüller See). De rivier is 69 km lang. Odense Å, de naam van deze rivier duidt op haar ligging niet op het schiereiland Jutland, maar op het eiland Funen, waar zij door de hoofdplaats Odense stroomt. De Odense Å is 60 km lang en staat bekend om cruises en excursies.

De bergen in Denemarken kaart toont de belangrijkste bergen met hun namen in Denemarken. Op de bergkaart van Denemarken vind je de belangrijkste bergketens en hoogste bergen van Denemarken in Noord-Europa. De bergkaart van Denemarken is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Er zijn 1243 benoemde bergen in Denemarken. De hoogste en meest prominente berg is Yding Skovhøj. Rytterknægten is het hoogste punt op het Deense eiland Bornholm op 162 meter boven de zeespiegel, zoals u kunt zien op de Deense bergkaart. De baarg ligt op een beboste bedding van gaiterformaties midden in het Almindingenbos. Aakirkeby ligt ongeveer 5 kilometer naar het zuidoosten. Ejer Bavnehøj (Deense uitspraak: [ɑɪ̯ɐ ˈbɑʊ̯nəhɔɪ̯ˀ], ook gespeld als Ejer Baunehøj) is het op twee na hoogste natuurlijke punt in Denemarken (170,35 m). Het ligt in het zuidelijke deel van de gemeente Skanderborg, tussen de dorpen Riis en Ejer. Op de top staat een 13 m hoge toren, gebouwd in 1924, ter herinnering aan de hereniging van Zuid-Jutland met de rest van Denemarken na de Eerste Wereldoorlog.

Vejrhøj ligt in Odsherred en is een van de indrukwekkendste grafheuvels van Zeeland. De top verheft zich 121 meter boven de zeespiegel en is het op twee na hoogste punt in Zeeland (het hoogste is Gyldenlove High met 125,5 meter), zoals te zien is op de Deense bergkaart. Als u de historische grafheuvel beklimt, wordt u beloond met een panoramisch uitzicht over de Sejerobaai, de Lammefjord en heel Odsherred. Vejrhøj is het hoogste punt van de berg, Vejrhøjbuen, die op zijn beurt een van de drie 'bogen' op Odsherred vormt. Troldemose Bakke (Troldemose Bakke) is een heuvel (klasse T - Hypsografisch) in Midden-Jutland (Vejle), Denemarken (Europa) met als regiofontcode Amerika/West-Europa. Het ligt op een hoogte van 31 meter boven de zeespiegel. De coördinaten zijn 55°43'60" N en 9°57'0" E in DMS (Graden Minuten Seconden) of 55,7333 en 9,95 (in decimale graden). De UTM-positie is NG57 en de grafische referentie van de gemeenschappelijke operatie is NN32-02.

Trehøje bestaat uit drie heuveltoppen, elk 127 meter hoog, midden in het schilderachtige Nationaal Park Mols Bjerge. Als u de drie heuveltoppen beklimt, ervaart u een uitzicht als geen ander. Het landschap rijst steil op vanaf de kust en biedt verrassend aangename panorama's op het golvende landschap van Djursland aan de ene kant en de kronkelende kust van het Kattegat aan de andere kant. Kløveshøj is een berg in Kalundborg met een hoogte van 99 meter. Kløveshøj ligt vlakbij Nørager en ten oosten van Frihedslund. De top is 67m/220ft zoals op de Deense bergkaart staat aangegeven. Er loopt een pad naar de top. Naar hoogte is Kløveshøj. # 24 van 188 in Regio Zeeland.

De klimaatkaart van Denemarken toont de gemiddelde temperatuur en klimaatzones van Denemarken. Met deze klimaatkaart van Denemarken kun je het weer, de gemiddelde neerslag, de gemiddelde zonneschijn en de verschillende klimaten van Denemarken in Noord-Europa bekijken. De klimaatkaart van Denemarken is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

In Denemarken, een Europees land ten noorden van Duitsland en behorend tot Scandinavië, heerst een gematigd klimaat, koud in de winter en mild of aangenaam warm in de zomer. Hoewel het op hoge breedtegraad ligt, wordt het beïnvloed door oceaanstromingen, zodat het niet zo koud is als men zou denken. In feite overheersen wolken, vochtigheid, regen en wind. Het land is klein en vlak, zodat er weinig klimatologische verschillen zijn tussen de gebieden, maar de westelijke kusten van het schiereiland Jutland zijn milder, winderiger en regenachtiger dan de rest van het land. De gemiddelde temperaturen liggen rond 1/2 °C (34/36 °F) in januari en februari en 17/18 °C (63/64 °F) in juli en augustus, zoals u kunt zien op de klimaatkaart van Denemarken. Denemarken is geen erg zonnig land, maar het oosten is zonniger dan het westen, en in de zomer is er een behoorlijk aantal zonuren, mede dankzij de lengte van de dagen. Gemiddeld zijn er ongeveer 1.750 zonuren per jaar in West-Jutland en 2.000 uren op het eiland Bornholm.

De neerslag is niet overvloedig, maar wel frequent en goed over het jaar verdeeld omdat in alle seizoenen Atlantische depressies voorkomen. De neerslag is echter matig in het westelijke en centrale deel van het schiereiland Jutland, waar hij 800 mm per jaar bereikt of overschrijdt (zie Vestervig, Esbjerg), terwijl hij in het centrum en het oosten geleidelijk afneemt tot 600/650 mm per jaar, en in Bornholm zelfs minder dan 500 mm, zoals de klimaatkaart van Denemarken laat zien. Sneeuwval komt voor van november tot de eerste helft van april. In één jaar zijn er 20/25 dagen met sneeuw. Zelfs in de winter kan de grond lange tijd sneeuwvrij zijn, zoals ook het geval is in Zuid-Zweden en aan de Noorse westkust. Aan de andere kant, wanneer het land wordt bereikt door oostelijke stromingen die door het Siberische hoog worden aangevoerd, daalt de temperatuur plotseling, en kan enkele graden onder het vriespunt duiken, tot ongeveer -20 °C (-4 °F) in de ergste momenten. Deze koude periodes, die door de opwarming van de aarde zeldzamer worden, kunnen enkele dagen duren, meestal minder lang dan in Zweden of Finland.

De winter in Denemarken is koud, met een gemiddelde temperatuur in januari en februari net boven het vriespunt (dat is nul graden Celsius of 32 graden Fahrenheit). De dagen zijn erg kort (in december gaat de zon om 3 uur 's middags onder), en de temperatuurschommelingen tussen dag en nacht zijn gering. Aan de westkust en op de kleine eilanden is de winter iets milder, met minimumtemperaturen rond het vriespunt, maar met veel wind, vooral in het noorden. Afgezien daarvan zijn de temperaturen in het hele land vrij gelijkmatig. De lente is aanvankelijk koud, en blijft koel in mei: de maximumtemperatuur in Kopenhagen is gemiddeld ongeveer 12 °C (53 °F) in april en 16 °C (61 °F) in mei, zoals de klimaatkaart van Denemarken vermeldt. De lente is echter het relatief droogste seizoen van het jaar. In de herfst is het weer saai en regenachtig en soms winderig. In november is de hoeveelheid zonneschijn net als in de winter minimaal. In Kopenhagen is de maximumtemperatuur in september al ongeveer 18 °C (64 °F), daarna daalt hij tot 12 °C (54 °F) in oktober en tot 8 °C (46 °F) in november.